Διαχρονικότητα κτιρίου
Το διατηρητέο αυτό κτίσμα αναπαλαιώθηκε με μεράκι, με σεβασμό στην παράδοση και την αρχιτεκτονική του υπόσταση.
Κτίστηκε το 1845, στάθηκε αγέρωχο κατά την Τουρκοκρατία.
Το κατώι με το κελάρι, τα χαμηλοτάβανα ισόγεια δωμάτια (για το χειμώνα) και τα ψηλά ανώγεια χωρίς ταβάνια δωμάτια (για το καλοκαίρι) αποτέλεσαν έναν σημαντικό κρίκο στην ιστορία του χωριού.
Καταμεσής της πλατείας (το Μεσοχώρι) ήταν το κεντρικό και ψηλότερο κτίριο.
Αποτέλεσε για δεκαετίες το σημείο αναφοράς του παλιού Καστρακίου, μιας και ήταν θα λέγαμε το πολυκατάστημα της εποχής του.
Στέγασε κατά καιρούς στους χώρους του, ραφείο, κρεοπωλείο, κουρείο και τέλος το μπακάλικο του χωριού.
Όλα αυτά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Από τότε σταμάτησαν οι φωνές σ’ αυτό το πέτρινο κτίριο… Μέχρι που πήρε πνοή σήμερα.
Για μας ήταν μεγάλη χαρά που στηρίχτηκε αυτό το ετοιμόρροπο κτίσμα αλλά μεγαλύτερη επιτυχία που στέκεται πλήρως εναρμονισμένο με τα Μετέωρα.
Ύφος κτιρίου
Πέτρινοι τοίχοι ογδόντα εκατοστών, πέτρινες καμάρες, ξύλινες οροφές, ξύλινες σκάλες και καταπακτές καλαίσθητα δωμάτια με χτιστά τζάκια, πέτρινο υπόγειο με τζάκι για παραδοσιακό πρωινό σας περιμένουν για να χαλαρώσετε.
Τα ξύλινα μπαλκόνια του θαρρείς και αγγίζουν τα θεόρατα βράχια. Κόβεται η ανάσα του επισκέπτη από το δέος των Μετεώρων.